Omgaan met onzekerheid…Het is nog net niet donker als de raaf en de mol elkaar onverwacht tegenkomen op een grote open plek in het bos. Niet dat ze elkaar vaak tegenkomen… Het is ook niet zo dat ze vrienden zijn, maar onverwachte ontmoetingen kunnen soms heel bijzonder zijn. Juist omdat je ze niet verwacht…
“Je hoeft niet ver te reizen om je ziel naar de zon te keren” Het schemert een beetje. Een lieveheersbeestje schuifelt rustig over de groene huid van de watermeloen…. Het is zomer. De tijd van rustig schuifelen in plaats van ademloos rennen is aangebroken. Tropische dagen strekken zich lang en loom uit tot zwoele avonden. Stranden […]
De gouden vonk en ….. dingen die er toe doen Ga even zitten, en blijf ook even zitten, spring niet meteen op om “iets” te gaan doen. Daar zal straks nog genoeg tijd voor zijn. Laat je schouders zakken tot waar ze, van nature, horen te zitten en adem….adem het begin van de zomer in. […]
In de tijd waarin we nu leven komen we op tienduizenden manieren in contact met lijden, ontberingen van mensen, van kinderen of dieren. Via het nieuws, de sociale media. En dan ineens is het onze beurt. Onverwacht lijkt de kamer stil te staan. We voelen het al een tijdje aan, maar nu weten we het zeker. […]
Het is winter. En bijna kerst. Je kunt het zien, voelen en ruiken. Witte rijp schittert als juwelen op het gras. Zacht, geurig dennengroen vermengd zich met stroperige hars. Vrolijke rode besjes bungelen genoeglijk in knusse clubjes aan een tak. Dicht bij elkaar lijken ze het ergens over te hebben. Waar praten ze over?
Het is zover. Het is vroeg. Het is nog donker. De lucht is zwanger van zachte herfstgeuren. Bekende en meer onbekende gezichten vinden hun weg over het bedauwde gras. Een vroege vogel laat van zich horen. Alles is nieuw. De schaduwen van de nacht lossen langzaam op. Net als onze vaste dagelijkse routines.
Als ik in de wieg gelegd zou zijn om te kunnen schilderen, dan zou ik geluk willen schilderen. Niet de instant- “kijk mij nu eens gelukkig zijn” taferelen, die je op Facebook of Instagram tegenkomt. Maar gewoon, alledaags geluk.
Het is zomer. Je kunt het voelen, ruiken. De zon zindert. Het is warm in de klas. En druk. Ineens begint een van de kinderen te schreeuwen om daarna moeiteloos over te gaan in heel…. heel hard huilen.
Deze nacht ging ik mijn bed uit om naar buiten te kijken. Het was stil… Een vredige eenvoud van stille levendigheid. Nachtelijke natuur.
Er zijn van die perioden in ons leven, die zich niets van de zomer aantrekken. Van die perioden dat het heel hard waait in je leven, ongeacht de seizoenen.
